دیروز وقتی که فیلم های دادگاه و اعتراف ها رو می دیدم، یادم به "آلیس در سرزمین عجایب" افتاد، یه جای داستان آلیس از موش می پرسه که چرا از سگ بدش می آد و اون شروع به تعریف داستانش می کنه:

  چنین گفتا سگ حیله گر و هارو چموشی

درون خانه اش، با خشم، اندر گوش موشی

که:" من امروز کار و بار ندارم؛

به جز موش با کسی کاری ندارم؛

بیا برپا کنیم آن دادگاهی،

که محکومت کنم، خواهی نخواهی،

نگو تقصیر نداری، بی گناهی؛

به جز محکوم شدن، راهی

نداری!" جوابش گفت

آن موش و برآشفت

که:"ای آقا! به فرمان الهی

درون این چنین بیدادگاهی

بدون شاکی و شاهد،

بدون حاکم زاهد،

بدن قاضی عادل،

بود رای شما باطل!"

ولی سگ گفت:

" حرفت مفت!

منم شاکی!!

به از من کی ؟؟‍

منم:بازرس!

منم دادرس

من زاهد

( دمم شاهد)

خودم قاضی

خودم راضی!

به رای سگ

برای سگ

کنم اعلام:

تویی اعدام!!!!